Saturday, January 31, 2009

Zaterdagmorgend in Hong Kong...

Tja, de laatste 3 maand lukt het me niet meer om uit te slapen in het weekend. Niet alleen moet ik 's nachts 1-2 keer opstaan om naar het toilet te gaan, maar rond 8u of half 8 ben ik klaar wakker. Jaja, voor sommige is dit een heel normale tijd of zelfs laat, maar voor mij en EJ is dit vroeg in het weekend. Vanmorgend was het 8:15 en kon ik gewoon niet meer slapen. Ben dus maar opgestaan en boek beginnen lezen (opeens heb ik veel meer tijd in een dag!): The Luck Factor van Dr. Richard Wiseman. Wel goed, leest heel makkelijk (vanmorgend begonnen en bijna uit), gaat over hoe je meer 'geluk' can creeren in je leven en waarom sommige mensen meer 'geluk' hebben dan anderen. Maar ik heb al zoveel geluk, dus heb het niet echt nodig ;-)
En nu is het 11uur en Evert-Jan slaapt natuurlijk nog. Mijn lichaam is zich dus blijkbaar aan het voorbereiden als Erik er is en ik vroeg moet opstaan, ben benieuwd how Evert-Jan zich daaraan gaat aanpassen ;-)
Ga nu eerst even iets eten en mijn 'visolie-pil' en 'Materna vitaminen' innemen, van de visolie zou ik slimmer moeten worden, maar word nog steeds vergeetachtiger met de dag, helpt dus niet goed. En als m'n boek dan uit is ga ik toch EJ wakker maken, gisteren wou hij zo nodig nog langer op cafe blijven (ik was tegen middernacht thuis), maar dan moet hij ook maar kunnen opstaan, niet?

Vele zonnige groetjes uit Hong Kong (het is weer warmer aan het worden hier, joepie!)
de mama

Friday, January 30, 2009

Vandaag Erik weer op de scan gezien!

Vanmorgend zijn we (jaja, Evert-Jan is meegeweest en daarna pas gaan werken) naar de dokter geweest voor een 'anomalie scan' (niet onze Dr. Lord, maar een 'scanspecialist'). Dit duurt een half uur (!!) en dan checken ze alle organen, afmetingen van de beenderen, hersenen, hartslag etc. om te zien of alles normaal aan het groeien en ontwikkelen is. Hebben ze ook een video van gemaakt, maar niet heel interessant, sinds de helft van de tijd je niet weet wat ze nu wel aan het meten zijn... Hieronder een paar 'hoogtepunten':

Dit vind ik de mooiste: je ziet het gezichtje in profiel en hij is op zijn duim aan het zuigen... Hij was eigenlijk de hele tijd zijn hand en vingers in zijn mond aan het steken gedurende de scan, wat het voor de dokter moeilijk maakte om all metingen te doen. Moet hij van zijn vader hebben...



En op deze zie je dat hij 'normaal' is: je ziet het hart in doorsnede, de maag en de blaas


En hiernaast zie je de hartslag die ze hebben gemeten: 150 slagen per minuut (is goed), blijkbaar was het in het begin 180 slagen per minuut en over de maanden neemt dat geleidelijk af tot de hartslag die wij hebben.

En volgende vrijdag moet ik weer, dan gaan dokter Lucy Lord alle metingen bespreken en krijgen we dus te horen of alles normaal is. We houden jullie op de hoogte!

Wednesday, January 28, 2009

Vuurwerk in Hong Kong

Zijn net terug thuis van het vuurwerk in Hong Kong voor Chinees Nieuwjaar (het is nu het jaar van de Os) en daarna lekker gaan eten met Tjeerd (en Evert-Jan natuurlijk) in "The Orange Tree" - een Nederlands restaurantje in Central. Het vuurwerk was mooi voor de eerste 5 minuten (gelukkig heeft Evert-Jan een foto genomen), daarna was er niks meer te zien door alle rook - er stond niet genoeg wind om de rook weg te blazen. Maar de bitterballen en grijze garnalen met een glaasje Pouilly Fume daarna maakte de hele avond goed!
En nu zalig gaan slapen, wetende dat we morgen weer eens kunnen uitslapen...
(alhoewel Evert-Jan morgen wel wat moet werken, vandaag was hij ook naar kantoor voor een paar uur, ocharme).
Morgen meer!

Monday, January 26, 2009

Het bedje steekt in elkaar!


Voila! We hebben net het bedje in elkaar gezet, zonder handleiding duurde het even (is zo een bed waar de voorkant naar beneden en naar boven kan om de baby eruit te halen, en ook de matras kan naar beneden naargelang Erik ouder wordt) -> maar met ons twee is het best goed gelukt!
Op de foto zie je het bedje, alsook twee mobieltjes die ronddraaien, de stoel om mee aan tafel te zitten en op de voorgrond een of ander speelgoed waar je hem inzet, alles rond hem beweegt en maakt dan geluid -> een afschuwelijk ding, je wordt ook gek van het geluid, maar volgens Tom en Nina (van wie we dit alles hebben gekregen) was dit het lievelingsspeelgoed van hun twee kinderen. Benieuwd of Erik gesophisticeerder zal zijn...
De kinderkamer is dus niet meer zo leeg, en volgende week begint Eka al haar babyspullen die ze niet meer gebruikt mee te nemen naar het werk voor ons (Ivan is nu al 6 maand), zij heeft blijkbaar zoveel babykleding gekregen en gekocht dat een deel nog in de verpakking zit (ze groeien er blijkbaar heel snel uit) en we hoeven voor de eerste 6 maand blijkbaar geen kleding meer te kopen... Tja, ik ben dan ook met een Nederlander getrouwd...
Tot de volgende!

Gebruik van moderne technology...

Het is hier maandagmorgend 11:00 in Hong Kong. Vanavond is het Chinees Nieuwjaar, dus hoeven Evert-Jan en ik vandaag, morgen en overmorgen niet te werken.
Als we iets beter georganiseerd waren (niet onze sterkste kant om ver op voorhand te plannen) hadden we beter de 2 resterende dagen van deze week vrij genomen en een week op vakantie gegaan (maar 2 vakantiedagen opnemen voor een volle week vakantie). Maar nu realiseerden we het ons pas 2 weken geleden en zaten alle vluchten vanuit Hong Kong vol.
Niet getreurd, hebben we eindelijk tijd voor allerlei administratieve dingen: babybedje in elkaar zetten dat we van Tom C hebben gekregen, uitzoeken hoe we een goeie ama (inwonende hulp) best vinden, de visbak schoonmaken (Evert-Jan, het zijn zijn vissen ;-) want blijkbaar hebben we babyvisjes en moeten die dus apart gezet worden, en nog veel meer -> met Evert-Jan als echtgenoot is er al een lange lijst gemaakt, geloof me, hij houdt ons bezig de komende dagen...
Ondanks dat het een vrije dag is, was ik vanmorgend vroeg wakker (sinds ik zwanger ben, lukt het me niet meer om lang in bed te blijven liggen), en ben ik wat gaan surfen op het internet. En had ik het idee om te beginnen 'bloggen' voor de familie in Belgie/Nederland, zodat jullie kunnen meevolgen wat hier allemaal gebeurt (makkelijker dan de hele tijd e-mails sturen). Klinkt allemaal modern en technisch, maar collega's hadden me verteld dat het heel simpel is. Wel te hopen dat de toekomstige grootouders/overgrootouders het dan wel lukt om de blog te lezen...
Het proberen waard! Dus hier ben ik dan, de eerste 'blog' wordt de wereld ingestuurd. Laat even weten dat jullie dit kunnen lezen!

Dikke kussen,
de toekomstige mama